DE JACHT OP WETHOUDER VERMAAT IS OPEN, kopte het AD met chocolade letters nadat in april een motie van wantrouwen tegen mij met slechts één stem verschil was verworpen.
Aanleiding daartoe was het bezit van een aantal winkelpanden van een familielid, mijn broer, in het Centrum. Ik zou daar te weinig openheid over hebben gegeven, hetgeen ik overigens bestrijd. De kop in het AD is geïnspireerd door een uitspraak na de stemming van fractievoorzitter Luijendijk van het CDA in de gemeenteraad, die kennelijk graag gebruik maakt van beeldspraak. Dat doe ik ook graag.
Het nieuwe politieke seizoen begint weer. Op 15 september komt de gemeenteraad voor het eerst na de vakantieperiode weer bijeen. Voor het CDA wordt de jacht dan hervat en naar ik aanneem zal daarvan door de sterreporter van het AD, Gert Onnink, en René Dons op de website van het Barendrechts Dagblad verslag worden gedaan. Ik ben benieuwd hoe de jacht en het verslag daarvan gaan verlopen. Helemaal risicoloos is de jacht echter niet, jaarlijks sneuvelen er nogal wat jagers door eigen vuur, zo leerde ik na enige studie.
Bij de jacht geldt altijd de regel dat het wild eerst goed ‘aangesproken’ moet worden, alvorens men mag schieten. Dat betekent dat de jager eerst het wild moet herkennen en vervolgens moet erkennen als voorkomend op de lijst van bejaagbaar wild. Pas daarna, en niet eerder, mag er geschoten worden. Doet men dat niet, dan gebeuren er gemakkelijk ongelukken, zo is mij gebleken. Bij voorbeeld dat een jager zelf of een medejager door een afgeketste kogel wordt geraakt.
Verreweg de meeste slachtoffers van jachtongevallen met dodelijke afloop vallen onder de jagers zelf. Behalve een verdwaalde kogel, kan ook een verkeerde identificatie de oorzaak van een dramatisch ongeval zijn. De jager schiet gericht, maar het ‘wild’ dat hij ziet blijkt een collega of andere persoon te zijn. Voorts komen jachtongevallen voort uit het negeren van veiligheidsnormen. Zoals een geweer dat afgaat als de jager struikelt, omdat het niet vergrendeld bleek tijdens een verplaatsing. In andere gevallen zijn jagers overleden door een hartstilstand of ongevallen / blessures die indirect aan de jacht gerelateerd zijn (verdrinking, val uit een palombière).
De mede onder leiding van de heer Luijendijk opgezette jacht is dus niet zonder gevaar. Niet alleen omdat hij geraakt zou kunnen worden door een medejager, maar ook door een onhandige manoeuvre zichzelf en daarbij bij voorbeeld in eigen voet schiet. En dat niet alleen.
Daarnaast is het mogelijk dat een medejager door hem wordt geraakt. En die kans is niet klein gezien de door de heer Luijendijk tot op heden geleverde jachtprestaties. Politiek gezien heeft hij in het afgelopen seizoen nog niet raak geschoten. Daarom waarschuw ik allen die van plan zijn met Luijendijk op jacht te gaan. Pas op! Als Luijendijk schiet, zoek dan dekking. Voordat je het weet ben je zelf het spreekwoordelijke haasje!
Dirk Vermaat