Grenzeloos graaien in de groene grabbelton

Turbine 198 meter hoog, daarnaast Euromast 185 meter, Utrechtse Dom 112 meter, Bonifatiuskerk Medemblik 71 meter
Vijf turbines hoger dan de Euromast aan de overkant van de Oude Maas. Daar wordt menig Barendrechter niet vrolijk van. Dat woon- en leefgenot worden aangetast, staat buiten kijf. Het natuur- en recreatiegebied aan de Oude Maas, zal ingrijpend veranderen. Op het gras aan de rivier een boekje lezen of een wandeltochtje door de Carnisse Grienden beleef je toch net wat anders, wanneer er op een steenworp afstand rotorbladen van tientallen meters hoog over gieren. De nieuwste trend om deze gevaartes stiller te maken, wieken met uilenveertjes, heeft mij nog absoluut niet gerustgesteld…

De gemeente Binnenmaas besloot afgelopen week in allerijl tot hogere turbines: 187 meter. Er is haast bij. Als de planprocedure in september niet is afgerond, komt het binnen harken van miljoenensubsidie in gevaar voor de exploitant. En zonder miljoenensubsidie, geen rendabel plan. De gemeenteraad ging daar gedwee in mee. Zij was, betoogden meerdere raadsleden, met de rug tegen de muur gezet. Men kón niet anders. De provincie stond namelijk te popelen om in te grijpen. En in de huidige hiërarchische bestuurlijke structuur, is gehoorzamen dan kennelijk de weg van de minste weerstand.

Aan die dwingende praktijken komt gelukkig binnenkort een einde, met de introductie van de omgevingswet (2018). Deze wet beoogt onder andere, dat overheidslagen voortaan op basis van gelijkwaardigheid met elkaar de strijd aan gaan. En niet meer op basis van macht. Het doordrammen van grootschalige plannen met de gemeente als schoothondje, behoort dan hopelijk tot het verleden. Een goede zaak. De lokale democratie komt een stuk beter tot haar recht, wanneer inwoners de lokale politiek direct kunnen aanspreken op grote ingrepen in de leefomgeving. De tucht van de stembus is een ijzersterk wapen, om megalomane plannen af te straffen.

Helaas is de omgevingswet in deze turbinekwestie mosterd na de maaltijd. We verzetten ons hevig. Maar in het slechtste geval plukt Barendrecht volgend jaar de wrange vruchten van een overlast gevend windpark. Die overlast is niet alleen fysiek. Stroomconsumenten krijgen de komende jaren ook financiële overlast voor de kiezen. In de vorm van een fors hogere energierekening. Ruim 18 miljard aan belastinggeld wordt de komende jaren in allerhande onrendabele windparken gepompt.

Een bezorgde inspreker uit Barendrecht, sloot zijn betoog in Binnenmaas pakkend af: Voor de windindustrie is het grenzeloos graaien in de groene grabbelton.

Maar onderwijl betaalt de burger de rekening.

Lennart van der Linden

Share this: